라틴어 문장 검색

cur caua specula, si exaduersum soli retineantur, appositum fomitem accendant;
(아풀레이우스, 변명 15:5)
Cedo tuum pedem mi, lymphis flavis fulvum ut Pulverem Manibus isdem, quibus Ulixi saepe permulsi, abluam, Lassitudinemque minuam manuum mollitudine.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 14:2)
ac simul inter eiusmodi orationem crebris et ingentibus poculis ingenium omne ingurgitabat, fomitem esse quendam dicens et ignitabulum ingenii virtutisque, si mens et corpus hominis vino flagraret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, II 4:2)
Atque ex his fomes praeparatus est scintillae, quae quidem tantum rerum omnium datura incendium ab initio despicabilis fuit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 1:14)
12. Rex bene iam et certo informatus quod spes Perkini magis a coniuratis intra Angliam quam ab armis transmarinis penderent, iudicabat remedium mali eo optime applicari ubi fomes morbi erat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 12:1)
id quod facile perspicitur ex hoc, quod, subtracto alimento sive fomite flammae, flamma statim pereat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 362:4)
si inquiratur de Mistura Spirituum, qui sunt corpora non-visibilia, videtur esse cognatio quaedam inter corpora et fomites sive alimenta sua.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 406:5)
Fomes autem flammae videtur esse oleum et pinguia;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 406:6)
praesertim cum omnis spiritus animatus depascat humida utraque, aquea et pinguia, tanquam fomites suos.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 406:15)
Sequitur consensus maxime post priorem catholicus, videlicet corporum principalium et fomitum suorum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 492:1)
Si enim fomes flammae paratis sit, scintillae quae incendium facient ex qua parte emicare possint nemo facile dixerit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 10:4)
"O mi fida comes dulcisque per omnia fomes, Munere cuius ego iam longo tempore dego, Actenus his largis quas ficubus arbore spargis, Atque tuis micis tecum refouebar amicis!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:8)
hanc si fortasse reuellis, Fomes erit pestis foris et dolor acrior extis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:16)
Habemus maximum tuae fomitem salutis ueram de mundi gubernatione sententiam, quod eam non casuum temeritati sed diuinae rationi subditam credis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:37)
Ni mersus alto uiueret fomes corde?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION